ေဆာင္းရာသီႀကီးမွာ သစ္ရြက္ေတြႏြမ္းၿပီး ေျမေပၚကိုက်တယ္။
တစ္ျခားတိုင္းျပည္မွာ မရွိတဲ့ ရူးေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးေတြနဲ႔
ကိုယ့္ကိုကိုယ့္အထင္ႀကီးတဲ့ လူမ်ိဳးေတြေနထိုင္တယ္။
ဘာၿပိဳင္ပြဲေတြရွိရွိ အရက္စီးရားလို႔ေအာ္ၾကတယ္။
ငါတို႔ကေတာ့ သူတို႔ကိုအရူးလို႔သတ္မွတ္တယ္။
အဲဒီလိုေနရာမ်ဳိးမွာ...
ငါတို႔ကို အရူးမ်က္လံုးေတြနဲ႔ သူတို႔ကၾကည့္ၾကေသးတယ္။
သူတို႔ ဘာေတြေျပာေနမွန္းလည္းမသိဘူး။
ဘယ္ေန႔ျပန္ရမလဲဆိုတာပဲ ႀကိဳၿပီးေတြးရေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္။
ဘာမွကိုနားမလည္ေတာ့ဘူး၊ မသိေတာ့ဘူး။
ဒီႏွစ္ေတြကို ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရပါ့မလဲေနာ္။
..................ကိုသံလံုငယ္....................
ကြ်န္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုးေရဒီယို :P
 |
0 comments:
Post a Comment