အားလပ္ရက္တစ္ရက္တြင္..... ညေနခင္းေလးတစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ပန္းၿခံထဲလမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ခဲ့ ပါတယ္ (ကိုယ္တိုင္ကလည္း စိတ္မၾကည္မလင္ ျဖစ္ေနတာန႔ဲ)။ ပန္းၿခံထဲေရာက္ၿပီ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ... အဲဒါနဲ႔ ပန္းၿခံထဲမွာ လမ္းပတ္ေလွ်ာက္ရင္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေပါ့... ေဆာ့ေနတဲ့ခေလးေတြ... လူႀကီးေတြ၊ လူငယ္ေတြကို ေတြ႔တာေပါ့၊ ဒီလိုေလွ်ာက္ရင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ထိုင္ခံုေလးတစ္ခုမွာထိုင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ ေယာက္ကို ေတြ႔တယ္ဗ်။ သူ႔ပံုစံက အက်ၤီရွပ္လက္ရွည္၊ ပုဆိုးကလူႀကီးေတြ၀တ္မွ လိုက္ဖက္မယ့္ အကြက္ က်ဲက်ဲအဆင္မ်ဳိးနဲ႔ မ်က္ႏွာမသာမယာျဖစ္ေနတဲ့ပံုမ်ိဳးေလးနဲ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးခံစားရတာမို႔ ေကာင္ေလး ကိုၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း လူေတြကသြားလာေနၾကတာပဲ၊ ဒီေကာင္ ေလးကိုဂရုတစ္စိုက္မရွိၾကဘူး၊ သတိပဲ မထားမိတာလားေတာ့မသိဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လည္း ေကာင္ေလး အေၾကာင္းကိုစဥ္းစားရင္း အိမ္ကိုျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ ဒီေကာင္ေလး ပန္းၿခံကို ထပ္လာဦး မယ္နဲ႔ တူတယ္...အင္း... အဲဒီအခါက်မွ ေကာင္ေလးကို အားေပးစကားေလး ဘာေလးေျပာဦးမယ္လို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေကာင္ေလးကိုထပ္ရွာပါတယ္၊ အရင္ေန႔က ေနရာမွာပဲထပ္ေတြ႔တယ္ဗ်၊ အဲဒီေကာင္ေလးက မေန႔ကအတိုင္း မ်က္ႏွာမသာမယာေလးနဲ႔ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔အနားကိုသြားၿပီး ႏႈတ္ဆက္ လိုက္ပါတယ္ "ညီ...မင္းတစ္ေယာက္ထဲလားကြ"။ သူကလန္႔သြားတဲ့ပံုစံနဲ႔ "ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို" ဟုျပန္ေျပာတယ္။ ဒီလိုနဲ႔သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ စကားေတြေျပာၾကပါတယ္။
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာလာေတာ့ အေမွာင္က၀င္စျပဳလာပါၿပီ။ ပန္းၿခံထဲမွာ လူလည္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ျပန္ခါနီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ကသူ႔ကို အားေပး တဲ့အေနနဲ႔ "ညီ...မင္းအစ္ကို႔ကို မင္းရဲ႕အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီး အကူအညီေတာင္းေပါ့ကြာ" လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္ေလးက အံ့အားသင့္တဲ့အမူအရာနဲ႔ "ဟုတ္ကဲ့...အစ္ကို၊ ဒါနဲ႔ အစ္ကိုက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထက္ အျခားသူတစ္ေယာက္ ရဲ႕ကိစၥကိုအေရးထားၿပီး ဂရုစိုက္ေနတယ္ေနာ္။ အဲဒါဟာဘာေၾကာင့္လဲ? အျခားလူေတြလည္း သြားလာေနၾက တာပါပဲ၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို အထူးတလည္ဂရုစိုက္ျခင္းမရွိၾကဘူး၊ သူတို႔ဘာသာသူတို႔ အဆင္ေျပသလို သြား လာေနၾကတာပါပဲ၊ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ထဲသာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလာေမးတာ၊ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုကကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုထင္လဲ၊ အစ္ကို႔စိတ္ထဲမွာေရာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္... ငါဟာၿပီးျပည့္စံုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပီလား ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေမးမိလား... အစ္ကို"
ၿပီးသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အလုပ္ကဒီမွာတင္ ၿပီးသြားၿပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အဲဒီေကာင္ေလးဟာ တိတ္တဆိတ္ န႔ဲလမ္းခြဲလိုက္ၾကပါတယ္။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကၽြန္ေတာ့ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွမေမးဘူးတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကို မ၀ံ့မရဲ ျပန္ေမးလိုက္မိပါတယ္ "ငါေကာၿပီးျပည့္စံုတဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔လား"။
(မွတ္ခ်က္။....။အကိုၾကီးက်ေနာ္ရဲ႔ post ေလးပါ ၾကိဳက္လြန္းလို႔ :P)
1 comments:
I like it!! :D
Post a Comment